Trainingsweek 39

Helaas heb ik op dit moment geen beter bericht dan in week 38, sterker nog het bericht wordt nog iets minder goed.

Op maandag en dinsdag heb ik rust gehouden en op woensdag ben ik weer langs geweest bij de chiropractor. Behalve de rechterknie is het hele lichaam fit en klaar voor het lopen van de marathon op zondag 8 oktober. Het kniegewricht is op woensdag weer door de chiropractor losgemaakt en op vrijdag nagekeken. Omdat dit er allemaal goed uitzag, en de ontsteking ook uit de knie leek te zijn, was het plan gevat om op zaterdag een duurloop te doen van 20 kilometer en daarna te beslissen of ik de marathon wel of niet zou lopen. Nog nooit was ik zo zenuwachtig voor een duurloop, hier hing immers deelname aan de marathon van af, na een super voorbereiding van drie maanden.

Na eerst een stuk gewandeld te hebben en wat rek- en strekoefeningen te hebben gedaan, begonnen met rustig hard te lopen. Na één kilometer was de pijn echter zodanig dat ik moest stoppen met hardlopen en enkel nog kon wandelen. Daarna nog een aantal maal geprobeerd om weer te beginnen met hardlopen maar de pijn was zodanig dat ik met tranen in mijn ogen iets deed wat moest doorgaan voor hardlopen. Dit was dus echt niet te doen en op dat moment nam ik ook afscheid van het lopen van Eindhoven Marathon.

Gedesillusioneerd direct een aantal mensen op de hoogte gebracht van deze teleurstelling. Door een bericht van een collega, met de vraag of er écht niet nog wat mogelijk was, de telefoon gepakt en een (hardloop) vriend gebeld die tegenwoordig huisarts is en hem de situatie uitgelegd en de vraag gesteld of er toch nog wat mogelijk zou zijn om de marathon wél te kunnen lopen. Hieruit kwam naar voren dat het maken van een afspraak bij een gespecialiseerde sportarts nog een mogelijkheid is om zodoende alle mogelijkheden bekeken te hebben. Aanstaande maandagochtend kan ik daar terecht, ik zie dit als laatste strohalm en ben dan ook erg benieuwd wat er uitkomt. Totdat alle mogelijkheden zijn ontdekt geef ik niet op!