Week 2: Halve Marathon van Egmond

Deze week stond volledig in het teken van de Egmond Halve Marathon op zondag. Op maandag ving deze trainingsweek aan met een baantraining met daarin 8 x 1000 meter op tempo 3.05 per kilometer. Dit is een tempo dat ik nog nooit heb gelopen tijdens dit soort intervallen en dit geeft dan ook aan dat we de stijgende lijn te pakken hebben. Op dit moment train ik minder kilometers per week dan voorheen, maar de kilometers die ik loop gaan wel harder. Meer kwaliteit en minder kwantiteit dus.

Op dinsdag rust gehouden en op woensdag de marathonblok training met daarin 2 x 10 minuten op marathontempo. Ook deze marathonblokken gingen erg goed met een tempo dat flink hoger lag dan het marathontempo van 3.20 per kilometer. Op donderdag nog een rustige duurloop gedaan van 16 kilometer met hartslag 143 en tempo 3.52. Op vrijdag vervolgens rust gehouden en op zaterdag een korte duurloop gedaan van 8 kilometer om de spieren wat los te maken voor Egmond.

Op zondag dus de Halve Marathon van Egmond. Dit is één van de grotere hardloopwedstrijden in Nederland waar vrijwel de gehele Nederlandse hardlooptop acte de presence geeft.

Daarnaast wordt er ook een internationaal deelnemersveld vastgelegd, bestaande uit vooral Kenianen en Ethiopiërs waardoor snelle tijden gegarandeerd zijn. Omdat het dorp Egmond aan Zee tijdens deze dag wordt afgesloten voor verkeer, vanwege de enorme drukte die deze wedstrijd met zich meebrengt, is het altijd wat gedoe om op plaats van bestemming te komen met een pendelbus maar dit is meer dan de moeite waard. Door de combinatie van de periode van het jaar waarin deze wedstrijd plaatsvindt en het parcours is het wat mij betreft één van de mooiere wedstrijden om te lopen.

Vlak voor de start wist ik nog een startvak op te schuiven waardoor ik direct achter de Afrikaanse lopers mocht starten. Vanaf de start is het één kilometer naar het strand, deze kilometer wordt dan ook altijd in een zeer hoog tempo gelopen omdat iedereen in een goede positie het strand wil oplopen aangezien daar direct de groepjes worden gevormd. Dit jaar stond de wind uit het oosten en niet vanuit de zee waardoor het vrij goed lopen was, zeker in combinatie

met een vrij hard strand. Nadeel was echter wel dat het strand zeer ongelijk was waardoor de enkels het vrij zwaar hadden (zie de foto voor één van de gevolgen hiervan). Op het strand merkte ik al dat de benen zeer goed voelden en het wel eens een hele mooie wedstrijd zou kunnen worden.

Op het strand heb ik veel op kop van de groep gelopen om het tempo hoog te houden en op andere lopers in te lopen. Na ongeveer 7 kilometer, tot bij Castricum aan Zee, loop je door het mulle zand de duinen in en kom je in het Noordhollands Duinreservaat. De volgende kilometer is een onverharde weg door de duinen, dan kom je langs de camping Bakkum waarna de verharde wegen volgen tot Egmond. Tussendoor volgen nog twee heuvels welke de benen nog wat extra verzuring bezorgen. Het verschil in de wedstrijd was echter reeds gemaakt op het strand waardoor we door de duinen en op de asfaltwegen in een kleine groep zijn doorgelopen.

De tussentijden lieten zien dat een tijd van 1.08 hoog mogelijk zou zijn, wat extra motivatie gaf aangezien mijn persoonlijk record stond op 1.09.13 echter gelopen op een snel asfalt parcours. Tot aan het einde van de wedstrijd heb ik dan ook alles gegeven en ben uiteindelijk gefinisht in een tijd van 1.08.40. Ruim 30 seconden sneller dus dan ik ooit was en dat onder toch zware omstandigheden (wind, onvlak strand). Meer zegt wellicht nog de klassering: 6e van Nederland en 18e Internationaal. Het gat naar de Nederlandse top wordt steeds kleiner en de Nederlandse subtop komt stilaan in zicht. Deze wedstrijd geeft dan ook zeer veel vertrouwen richting de toekomst en naar Rotterdam Marathon toe waar ik de barrière van 2.20.00 wil doorbreken. Nu eerst goed herstellen, hetgeen vermoedelijk een week zal duren, en weer verder opbouwen naar twee 10 kilometer wedstrijden (waaronder het NK in Schoorl) en vooral de Marathon Rotterdam op 8 april!